Home PagePorady prawneNiedopuszczalność rozwodu, gdy żąda go małżonek wyłącznie winny – rozważania w oparciu o postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu Sygn. akt I ACa 230/19 wyrok z dnia 12 lutego 2020 r.

Niedopuszczalność rozwodu, gdy żąda go małżonek wyłącznie winny – rozważania w oparciu o postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu Sygn. akt I ACa 230/19 wyrok z dnia 12 lutego 2020 r.

AutorRadca Prawy Bartosz Kowalak- 2022-07-16

 

Niedopuszczalność rozwodu, gdy żąda go małżonek wyłącznie winny – rozważania w oparciu o postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu Sygn. akt I ACa 230/19 wyrok z dnia 12 lutego 2020 r.

Małżeństwo z punktu widzenia prawa cywilnego jest umową, umowa która podlega szczególnej ochronie. Co też wyrażone jest wprost w Konstytucji.

Umowa ta jak każda inna może w pewnych określonych przez prawo okolicznościach zostać rozwiązana poprzez orzeczenie rozwodu. Niekiedy jednak taki rozwód mimo chęci jego uzyskania może nie być możliwym.

Taka sytuacja zajmował się Sąd Apelacyjny w Poznaniu w sprawie o Sygn. akt I ACa 230/19

Sprawa wyglądała następująco:

Powód R. M. wniósł przeciwko pozwanej B. H. o rozwiązanie małżeństwa z przez rozwód z wyłącznej winy pozwanej, przyznanie władzy rodzicielskiej nad niepełnoletnim synem J. pozwanej oraz określenie jego miejsce zamieszkania przy matce z jednoczesnym przyznaniem ojcu prawa do współdecydowania o istotnych sprawach dotyczących wychowania, zdrowia, edukacji syna i zasądzenie od powoda na rzecz małoletniego syna tytułem alimentów kwoty 600 zł miesięcznie.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości albowiem powód ponosi wyłączną winę za rozpad małżeństwa, a nadto orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego oraz o obciążenie kosztami procesu powoda.

 

Jak więc widać pozwana małżonka nie była zainteresowana zakończeniem małżeństwa. Wskazując, iż to powód jest wyłącznie winny rozpadowi więzi małżeńskiej i jako takie orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Wskazać w tym miejscu należy w ślad za Sądem Apelacyjnym w Poznaniu:

 

Co do zasady rozwód nie jest dopuszczalny także, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego (art. 56 § 3 k.r.o.).

Z ustaleń sądu – niekwestionowanych przez powoda – wynikało, że nadużywał on alkoholu. Z tego względu był też na leczeniu. Jak przyznał owo nadużywanie alkoholu zaczęło się od około 2010-2012 (00:22:768). Pozwana sprzeciwiała się piciu przez męża alkoholu. W takcie leczenia przeciwalkoholowego pozwana wspierała powoda. Jak sam przyznał, „bardzo mile się do mnie odnosiła” (01:22:824). Pozwana też zgłosiła się na terapie jako żona alkoholika (zeznania pozwanej – 00:14:14). Do tego czasu pozwana dbała o dom. Ponieważ powód jednak abstynencji nie przestrzegał pijąc w ukryciu, sytuacja między stronami stawała się coraz bardziej napięta. Trudno bowiem wymagać od pozwanej, aby żyjąc z mężem nadużywającym alkoholu – nie zmieniła swojego nastawienia do niego. Już tylko z powyższych okoliczności wynika, że główną przyczyną rozkładu pożycia małżeńskiego był alkoholizm powoda. Pożycie między stronami ustało przed rokiem 2015 r. Od tego czasu strony zamieszkiwały już w osobnych pomieszczeniach, a od marca 2015 r. porozumiewały się poprzez pisanie do siebie karteczek. Nieprawdopodobne były więc twierdzenia pozwanej, że pożycie fizyczne między stronami ustało w sierpniu 2015 r. (00:02:28). Przeczyły temu wyjątkowo złe relacje małżonków w tym czasie, a zebrane przez strony w trakcie kłótni (CD z 2015 r.). W maju 2016 r. powód wyprowadził się ze wspólnie zajmowanego domu i zamieszkał w wynajętym mieszkaniu. Tak więc akcentowanie przez sąd I instancji agresywnego zachowania pozwanej jako przyczyny rozpadu małżeństwa nie było zasadne, a w każdym razie nie potwierdzał tego materiał dowodowy. Dodać trzeba i to, że pozwana miała za złe powodowi, iż ogląda w intrenecie strony randkowe oraz utrzymuje kontakty z M. J.. Ta ostatnia twierdziła, że znajomość z powodem datuje się na ok. rok 2012, bowiem powód prowadził dla niej księgowość. Przyznała jednak, że były takie sytuacje, że dała mu „buzi” (k. 551). Wprawdzie nie ma podstaw do przyjęcia, że powód dopuścił się zdrady małżeńskiej, nie mniej jednak sama ta znajomość stwarzając pewne pozory zdrady – nie sprzyjała utrzymaniu więzi małżeńskiej.

Mając na uwadze tak ustalony stan faktyczny Sąd uznał, iż niezasadnym byłoby utrzymanie związku małżeńskiego zgodnie z wnioskiem pozwanej. Rozwód natomiast został orzeczony z winy powoda.

Oddając znowu głos Sądowi w Poznaniu

Biorąc jednak pod uwagę, że konflikt między stronami jest wyjątkowo głęboki objawiając się nawet rękoczynami oraz wyzwiskami, a także interwencjami Policji należało uznać, że odmowa zgody pozwanej na rozwód jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Dodatkowo godzi się stwierdzić, że o nieuwzględnieniu odmowy zgody na rozwód małżonka niewinnego, a tym samym o naruszeniu zasad współżycia społecznego można mówić wówczas, gdy jej skutkiem będzie trwanie „martwego” małżeństwa, co należy uznać za społecznie niepożądane.

 

 

 

Bardzo mi miło, że przeczytaliście Państwo niniejszy artykuł omawiający problematykę rozwodów. Mam nadzieję, że znaleźliście Państwo odpowiedź na swoje wątpliwości i pytania dotyczące rozwodu i prawa rodzinnego. W razie dalszych pytań zapraszam do kontaktu z prawnikiem od rozwodu w Poznaniu: Joanna Jędrzejewska – Adama Mickiewicza 18a/3, 60-834 Poznań.

+48 504 126 688

Zostaw swoją myśl na temat “Niedopuszczalność rozwodu, gdy żąda go małżonek wyłącznie winny – rozważania w oparciu o postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu Sygn. akt I ACa 230/19 wyrok z dnia 12 lutego 2020 r.”

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Oceń ten artykuł