Alkoholizm jako główna przyczyna rozkładu pożycia małżeńskiego – analiza praktyki sądowej

Problem uzależnienia od alkoholu jednego z małżonków stanowi jedną z najczęstszych przyczyn rozpadu małżeństwa. Jako adwokat od rozwodu w Poznaniu obserwuję, że w praktyce Sądu Okręgowego w Poznaniu oraz Sądu Apelacyjnego w Poznaniu alkoholizm jest traktowany jako poważna okoliczność, która zazwyczaj prowadzi do przypisania wyłącznej winy małżonkowi nadużywającemu alkoholu.

Analizując orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu w sprawie o sygn. akt I ACa 230/19, możemy prześledzić typowy mechanizm wpływu alkoholizmu na rozkład pożycia małżeńskiego. Sąd Apelacyjny w Poznaniu, zmieniając wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu, uznał wyłączną winę małżonka nadużywającego alkoholu, odrzucając koncepcję winy obojga małżonków.

Alkoholizm jako przyczyna, a nie skutek problemów małżeńskich

W uzasadnieniu wyroku Sąd Apelacyjny w Poznaniu dobitnie stwierdził, że “główną przyczyną rozkładu pożycia małżeńskiego był alkoholizm powoda”. Jest to typowe podejście sądów w podobnych sprawach rozpoznawanych przez Sąd Okręgowy w Poznaniu – uzależnienie postrzegane jest jako pierwotna przyczyna problemów, a nie jako skutek wcześniejszych nieporozumień.

Warto zauważyć, że małżonek cierpiący na uzależnienie często próbuje przedstawić swój problem jako rezultat trudnej sytuacji rodzinnej, braku wsparcia czy zrozumienia ze strony współmałżonka. Sądy w Poznaniu jednak zazwyczaj nie przyjmują takiej argumentacji, co widać również w analizowanej sprawie.

Zachowania współmałżonka jako reakcja, a nie przyczyna

Szczególnie istotnym elementem analizowanego orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Poznaniu jest ocena zachowań małżonki alkoholika. Chociaż Sąd Okręgowy w Poznaniu uznał agresywne zachowania żony za współprzyczynę rozpadu małżeństwa, Sąd Apelacyjny w Poznaniu odrzucił tę interpretację, wskazując, że:

“Zachowania te miały miejsce już po rozkładzie pożycia i nie mogły stanowić jego przyczyny. Były bowiem skutkiem wcześniejszego zachowania powoda i jego alkoholizmu.”

To ważna wskazówka interpretacyjna dla adwokatów prowadzących sprawy rozwodowe w Poznaniu – sądy coraz częściej dostrzegają, że żyjąc z osobą uzależnioną, współmałżonek może przejawiać zachowania, które w innym kontekście mogłyby być uznane za naganne (nadmierna kontrola, agresja słowna, nieufność), ale w kontekście życia z alkoholikiem stanowią jedynie reakcję obronną.

Wsparcie w terapii a kwestia winy

Interesującym aspektem analizowanego orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Poznaniu jest kwestia wsparcia w terapii przeciwalkoholowej. Sąd odnotował, że “w trakcie leczenia przeciwalkoholowego pozwana wspierała powoda”, co świadczy o jej zaangażowaniu w ratowanie związku. Dopiero później, gdy powód “abstynencji nie przestrzegał pijąc w ukryciu”, relacje małżonków uległy znacznemu pogorszeniu.

W praktyce Sądu Okręgowego w Poznaniu coraz częściej podkreśla się, że współmałżonek nie ma obowiązku bezterminowego wspierania osoby uzależnionej, szczególnie gdy ta wielokrotnie łamie obietnice i powraca do nałogu.

Podsumowanie

Jako adwokat specjalizujący się w sprawach rozwodowych w Poznaniu, mogę stwierdzić, że orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu w sprawie I ACa 230/19 stanowi ważny przykład linii orzeczniczej w sprawach, gdzie główną przyczyną rozpadu małżeństwa jest alkoholizm. Dla osób znajdujących się w podobnej sytuacji kluczowe jest zgromadzenie odpowiednich dowodów i właściwe przedstawienie chronologii wydarzeń przed Sądem Okręgowym w Poznaniu.